Mevlana sözleri

Ya kırdığın gönlü Allah seviyorsa bilemezsin...bilseydin ödün kopardı dokunamazdın...

Sen değerinle ve düşüncenle, iki âleme de bedelsin, ama ne yapayım ki kendi değerini bilmiyorsun.

Şunu iyi bil ki safları yaran, her şeyi yenen aslanla savaşmak kolaydır; gerçek kahraman odur ki önce kendi nefsini yener.

Kanaatten hiç kimse ölmedi, hırsla da hiç kimse padişah olmadı.

Bal yiyen, arısından gocunmaz.

Bir mum diğerini tutuşturmakla ışığından birşey kaybetmez.

Ne mutlu o kimseye ki kendi ayıbını görür

Balığa, denizden başkası azaptır.

Aşk nedir, bilmiyorsan gecelere sor, şu sapsarı yüzlere, şu kupkuru dudaklara sor.

Adam savaşmakla çetin er sayılmaz, öfkelendiği zaman kendini tutabilendir çetin.

Aklın başına gelince pişman olacağın bir işi sakın yapma


Ayrılık içinde insanın gözünü açıp kapayıncaya kadar geçen zaman, yıl gibi gelir.

Akıl bütün gidilecek yolları bilse bile, gene aşk yolunu bilemez, şaşırır kalır


Aşk, öyle engin bir denizdir ki, ne başlangıcı ne de sonu vardır


Başkalarına imrenme, çok kimseler var ki senin hayatına imreniyorlar.

Bazen diyorum ki; “ne olacak söyle gitsin”.. Sonra diyorum; “Söyleyince ne olacak, sus bitsin”

Bir kişi Allah’tan başka kimseye ihtiyacı olmadığına inanırsa; Allah da onu başkasına muhtaç etmez.

Cibilliyetsize ilim öğretmek, eşkıyanın eline kılıç vermektir.

Her dil, gönlün perdesidir. Perde kımıldadı mı, sırlara ulaşılır

Her zaman doğruyu söyle, ama her zaman her doğruyu değil.

Sen değerinle ve düşüncenle, iki âleme de bedelsin, ama ne yapayım ki kendi değerini bilmiyorsun


Senin için başkasını terk eden, başkası için de seni terkeder.