geceleri yastığa başını koyunca,hayalleri bitip tükenmek bilmiyor hayattan umduğunu alamayan insanların... dizi film şekline doğru yol alan hayallerde hep mutluluk, hep umut oluyor... uyku kaçıyor, bazen gözler doluyor... zorla uykuya dalıp da sabaha yorgun uyanıp, gerçeklerle karşılaşınca, yeniden uyumak istiyor insan... uyumak ve dertlerden uzaklaşmak... uykunun, gerektiğinden çok az yada çok fazla olması mutsuzluğu simgeliyor çoğu zaman...
mutsuz insan daha çok ilgi istiyor... daha çok aranıp sorulmak, daha çok sohbet etmek istiyor... umudun tükenmeye başladığı anda, şanslı olanlar yeniden toparlanıyor... insanın biri tarafından çok sevilmesi işte o anda daha çok işe yarıyor... sen tükendikçe o seni seven insan devreye giriyor, umutlarını tazeliyor... sen kaçtıkça o kovalıyor... sen bitişe yaklaştıkça, o seni başa döndürmeye çalışıyor... bu kısır döngünün nihayete erip ermeyeceği kesin olmamakla birlikte, uçurumdan yuvarlanmaya engel olan insan yine sizi çok seven insan oluyor... eğer umudunuz yoksa hayattan ve uykularınız haramsa, geceler bitmek bilmeyen kabuslarsa, etrafınıza bir bakının ve sizi çok seven insanları düşünmeye çalışın... gerekirse yanlarına gidip nedensizce, hiç konuşmadan sarılın... insanın umudunu yıkan hayat, umutlarını yeşerten de gene o hayatın içindeki varlıklardır... sevenleri görmezden gelmek, hayatı es geçmektir... sevilmek güzel şeydir... insanı hayata döndürür... hem sevip hem sevilmek ise pahabiçilemezdir... umudunuz tükenmekteyse eğer çok sevmeye, çok sevilmeye bakın... işte o zaman umutlar azda olsa yeşermeye başlayacaktır... deneyin göreceksiniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder