senden öncem hiç yokmuş gibi hissediyorum... eskileri anımsamaya çalıştıkça hep seninle geçen anlar canlanıyor gözümün önünde... sanki seni o ilk gördüğüm an doğdum ben ve seninle geçen yıllarla birlikte büyüdüm...
insanın birini çok sevmesi garip birşeymiş... ben yalnızca filmlerde olur zannederdim,halbuki gerçek hayatta da mümkünmüş... sevda denen şey gerçekmiş, sevdalanmak diye birşey varmış... leyla ile mecnun aşık oldukça daha çok anlam kazanırmış, ben seninle yaşadıkça anladım...
eskiden hep hayal kurardım, tıpkı seninle yaşadığımız anlar gibiydi hayallerim... olmaz derdim, böyle hayaller kurma derdim kendime, yaş ilerledikçe göreceksin insanlar ne iki yüzlü derlerdi bana hep, bende kendime tekrarlardım bunu sürekli,gerçek aşktan ümidimi kesebilmek, hayal kırıklığına uğramamak için...
büyüdükçe anladım ki ; evet insanlar iki yüzlü fakat genelleme yapmak yanlışmış... insanların arasından senin gibi cevherlerde çıkabiliyormuş... meğerse gerçek aşk diye birşey varmış... seni tanıyınca anladım...
umudumu kaybettiğim anda buldum seni, en ihtiyacım olduğu anda buldun beni...çok seviyorum ben seni... herkes duysun çok seviyorum seni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder