desen ya neyin var, iyimisin diye...
desen bana, bugün sendeyim konuşacağız uzun uzun, sabahlara dek dinleyeceğim seni diye...
sarılsan bana öyle sıcak, derin...
ağlasam omzunda tıpkı çocukluğumdaki gibi hıçkırıklarla...
artık ağlayamıyorum bile eskisi gibi biliyor musun ?
kaybettim sanki kendimi bulamıyorum...
keşke gelsen kurtarsan beni...
keşke dönsek çocukluğumuza yeniden arkadaşım...
arkadaş olmak kolaymışta,dost olmak zor işmiş meğer...
dost bildiklerin dost çıkmazmış genelde ve bu durum feci halde üzermiş insanı, sen beni üzünce anladım...
eskiden olsa, olsun canın sağolsun, arada yanımda olsan yeter derdim...
ama dedim ya ben kendimi kaybettim...
artık eski ben değilim...
hayatta kalmaya çalışmak zor işmiş...
bu yolculukta iyi günde değil de kötü günde yanında olanlar kıymete binermiş...
asıl dost ummadığın yerden gelirmiş yeni anladım...
sen şimdi bana geliyorsun ya yalandan...
boşver iyisimi hiç gelme arkadaşım...
benim artık arkadaşa değil dosta ihtiyacım var, iyi günümde iyiyim nasılsa, kötü günde ise arkadaşa gerek yok nasılsa dostlarım var yanımda...
en iyisi sen hiç gelme, yolun açık olsun arkadaşım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder